Molenaar Hans Lippens
Molenaar Hans Lippens
Droge poten
Het malen is een zorgvuldige klus, want de boeren willen grondwater liefst op het laagste peil. Vee houdt van droge poten. Huiseigenaren willen hogere grondwaterstanden, het behoudt de houten heipalen onder woningen. De Vrouw Vennepolder is een van de unieke veenweidegebieden in het Zuid-Hollandse landschap. Het belangrijkste gegeven bij bemaling van de polder is dat de veenplaat niet droog komt te staan. Als dat gebeurt, klinkt de grond in met vele schadelijke gevolgen voor de dijken en de bebouwing. Poldermolenaars moeten met veel belangen rekening houden.
Bijzondere carrière
‘Molenaar word je allang niet meer van vader op zoon. De meeste molenaars nu zijn vrijwillige molenaars.’ Zo ook Hans Lippens. Ooit verpleegkundige en nu plaatsvervangend directeur bij de regionale brandweer. Als brandweercommandant in Kaag en Braassem introduceerde hij het first responderschap bij de vrijwillige brandweer. De brandweerlieden in Kaag en Braassem leerden reanimeren en bieden nu hulp bij een hartstilstand, samen met de ambulancedienst. Daarnaast is Hans organist en zanger; muziek heeft zijn hart gestolen.
Passie
Het molenaarschap is een van zijn passies. Zijn zoon zette hem daartoe. ‘Hij was gebiologeerd door molens. “Pap, gaan we molens kijken op Molendag?” vroeg hij. Toen wist ik nog niet eens dat zo’n dag bestond.’ Het molenvirus sloeg over van zoon op vader. Via het Gilde van Vrijwillige Molenaars liet Lippens zich opleiden tot vrijwillig molenaar. In 1995 slaagde hij voor zijn examen en ging De Vetpot draaien. De Stevenshofjesmolen heeft zijn bijnaam te danken aan een molenaar die hem met het verkeerde vet smeerde. ‘Toen hij de molen liet draaien, droop het vet uit alle hoeken en kieren.’
Molen gezocht
Na een periode op De Rooie Wip in Hazerswoude en de Kalkmolen in Leiderdorp te hebben gedraaid, kwam Hans zonder molen te zitten. Zijn open sollicitatie aan de Rijnlandse Molenstichting was succesvol: ‘Werkloze molenaar zoekt molen.’ Hij ging de Rode Molen in de Rode Polder draaien. ‘Waarom de polders hier de namen van kleuren dragen? Ik weet het niet, misschien wisten ze geen namen voor die polders te bedenken en hebben ze daarom maar de Rode en de Blauwe polder genoemd.’ Na een periode in de pastorie in Oud Ade te hebben gewoond, vroeg de toenmalige molenaar van de Vrouw Vennemolen, Hans van der Pouw Kraan, of de familie Lippens geïnteresseerd was om het huis bij de molen te kopen. ‘Het is toch een andere beleving dat ik nu een molen draai waar ik naast woon.’
Lees ook het verhaal over de Vrouw Vennepolder.
